نحوه گالوانيزاسيون و لوله هاي گالوانيزه

لوله هاي فولادي گالوانيزه

انواع لوله گالوانيزه :

اين نوع لوله ها گاهي براي تخليه فاضلاب لوازم بهداشتي كوچك به كار برده مي شود ولي مورد استفاده اصلي آنها براي تهويه است .جنس اين لوله ها از فولاد نرمي است كه در ساختن آن ورق فولاد را با فشار داخل قالب عبور داده درز آن را جوش مي دهند و سپس آنها را جهت افزايش مقاومت در برابر اسيدها و زنگ زدگي ها در يك وان آبكاري روي اندود گالوانيزه مي كنند .اين نوع لوله ها نسبت به نوع آهني در برابر اسيدها مقاومت كمتري دارند و كليه اسيدهايي كه براي چدن مضر مي باشند فولاد گالوانيزه را هم خراب مي كنند .

لوله هاي آهني گالوانيزهانواع لوله گالوانيزه :

جنس اين لوله ها از آهن سفيد نورد شده است كه درز آن توسط دستگاه هاي درز جوش بهم جوش داده مي شود و سپس لوله را در فلز روي مذاب فرو مي برند ، به همين علت آنها را لوله هاي با درز نيز مي گويند .اين نوع لوله ها از رنگ تيره و خاكستريشان شناخته مي شوند .و عموماً به دو صورت سبك و متوسط توليد مي شوند.كليه لوله هاي فولادي و آهني گالوانيزه در شاخه هاي ۶ متري و دو سر دنده با قطر   اينچ تا ۸ اينچ توليد مي گردند .قطر اين لوله ها معمولاً‌ قطر اسمي است كه بزرگتر از قطر داخلي و كوچكتر از قطر خارجي است ، همچنين در بازار لوله ها را بر اساس نمره مي شناسند .لوله هاي گالوانيزه نيز به وسيله دنده پيچي به يكديگر وصل و توسط مواد مناسب آب بندي مي شوند.

گالوانيزه چيست ؟

براي محافظت از خوردگي و آسيب پذيري فلزات توسط عمل گالوانيزاسيون، پوششي از فلز روي را بر روي اين گونه فلزات آسيپ پذيرقرار مي دهند اين پوشش متشكل از لايه ي روي و تركيباتي از آهن مي باشد.اين نوع فلزات كاربرد زيادي در صنعت دارد. (آهن و فولاد) نحوه گالوانيزه در دماي معمولي حمام گالوانيزه، واكنش بين آهن و روي نسبت به زمان به صورت سهموي است يعني سرعت انجام واكنش ابتدا سريع است، ولي با گذشت زمان به صورت سهموي است يعني سرعت انجام واكنش ابتدا سريع است، ولي با گذشت زمان اين سرعت كاهش مي يابد و اگر قطعه مدت طولاني تري درون مذاب قرار گيرد، ضخامت پوشش افزايش زيادي نخواهد يافت.در دامنه حرارتي ۴۸۰-۵۲۰ درجه سانتي گراد و يا در مورد برخي فولادهاي ويژه (خصوصا فولادهاي پرسيليس) در دماي نرمال گالوانيزه (۴۵۰-۴۶۰ درجه سانتي گراد) واكنش بين آهن و روي نسبت به زمان به صورت خطي مي باشد، يعني ضخامت لايه هاي آلياژي با افزايش زمان غوطه وري درون مذاب، افزايش مي يابد و واكنش ها تقريبا با همان سرعت اوليه ادامه مي يابند. در اين حالت كنترل پوشش مشكل تر است.مي توان گفت لوله گالوانيزه يكي از كاربردترين لوله ها در سيستم آبياري سنترپيوت و سيستم آبياري خطي يا لينير مي باشد.گالوانيزاسيون (به فرانسوي: Galvanisation) يكي از روش‌هاي محافظت از خوردگي با ايجاد خوردگي گالوانيك است كه توسط پوشاندن فلز مادر توسط لايه‌اي از فلز محافظ به صورت آند فداشونده در سري گالوانيك (معمولاً روي) انجام مي‌شود. در اين حالت پوشش خورده شده و فلز مادر محافظت مي‌شود. اين فرايند نوع خاصي از حفاظت گالوانيكي است. ميزان مقاومت پوشش متناسب با ضخامت آن است. اين روش يكي از اقتصادي‌ترين روش‌هاي محافظت فولادها در محيط‌هاي خورنده است.اين فرايند به نام لويجي گالواني دانشمند ايتاليايي نامگذاري شده‌است.

• گالوانيزاسيون گرمدر روش گالوانيزاسيون گرم، قطعه فولادي را در حمامي از  فلز روي مذاب (در دماي℃۴۴۹ ) غرق مي‌كنند. تا سطح داخل و خارج لوله كاملا به “روي” آغشته شود. روش گالوانيزاسيون گرم  گرانتر از روش گالوانيزاسيون سرد است ولي كيفيت، دوام و مقاومت آن در برابر خوردگي بمراتب بالاتر است.

روند گالوانيزاسيون گرم بدين صورت است:

• زدودن آلودگي‌هايي مثل روغن، رنگ و… از روي سطح فولاد با استفاده از مواد شيميايي.

• زدودن مواد پاكننده مرحله قبل.

• زدودن تمامي لايه‌هاي اكسيدشده آهن بوسيله محلول اسيدي.

• زدودن مواد پاكننده مرحله قبل.

• پوشش دهي فولاد با روي آمونيوم كلريد.

• غرق كردن فولاد در وان روي مايع تا زمانيكه با روي مذاب هم دما شود.

• خارج كردن فولاد از وان و فرصت دادن به آن براي خشك شدن و وقوع فرآيندهاي شيمايي بين فولاد و روي.

• گالوانيزاسيون سرد (يا الكتروگالوانيزاسيون)

در اين روش با استفاده از جريان الكتريسيته و مايع الكتروليت، يك لايه فلز “روي” بر سطح فولاد نشانده مي‌شود. روش گالوانيزاسيون سرد ارزانتر از روش گالوانيزاسيون گرم است ولي ضخامت لايه‌ي محافظ آن بمراتب نازك‌تر از لايه‌ي حاصل از روش گالوانيزاسيون گرم است. صنعت خودرو سازي يكي از كاربران بزرگ روش گالوانيزاسيون سرد است.

گالوانيزاسيون سرد به اين شكل است كه فولاد را در محلول نمكي از فلز روي غرق مي‌كنند. در اينجا فلز روي نقش آند و فولاد نيز نقش رسانا را دارد. اولين نشانه‌هاي بكارگيري روش گالوانيزاسيون سرد به قرن نوزدهم باز مي‌گردد اما آنچه كه امروزه با نام گالوانيزاسيون سرد مي‌شناسيم، در دهه سي ميلادي توسعه پيدا كرد.در آن زمان، از الكتروليت سيانيدي استفاده مي‌شد. معرفي اولين الكتروليت برپايه اسيد كلرويد در دهه شست ميلادي، انقلابي در صنعت گالوانيزاسيون سرد رقم زد چراكه استفاده از اين الكتروليت شفافيت لايه محافظ را بيشتز از قبل كرد. صنعت  گالوانيزاسيون سرد در دهه هشتاد ميلادي دوباره بسراغ الكتروليت‌هاي آلكاليني رفت، اما اين بار از سيانيد استفاده نكرد. فولاد SECC، رايج‌ترين فولاد گالوانيزه شده به روش سرد است.ضخامت كمتر لايه‌ي محافظ فلز روي باعث بهبود عملكرد و زيبايي ظاهري بيشتر آن نسبت به روش گالوانيزاسيون گرم مي‌شود